۱۲/۱۰/۱۳۹۰

پیرامون سخنرانی مهندس موسوی ساعاتی قبل از اعلام نتایج انتخابات

دیدن سخنرانی کامل مهندس موسوی ساعاتی قبل از اعلام نتایج انتخابات، خالی از لطف نیست! آیا این سخنرانی نشان می دهد موسوی از نتایجی که ساعاتی بعد اعلام خواهد شد، مطلع بوده و با اعلام موفقیت خود و مشروح سخنرانی خود می خواسته این پیام را به حاکمیت برساند که خواهد ایستاد و عواقب این ایستادگی دامن گیر آنها خواهد شد؟ با تجربه سابق مهدی کروبی در انتخابات ریاست جمهوری قبل از آن، که از جابجایی آرا به نفع احمدی نژاد حکایت داشت اینبار موسوی نیز به میدان آمده بود تا در کنار هم روبروی این رویه بایستاند؟ اگر قرار به تفلب هایی اینچنین بوده، آیا جمهوری اسلامی برای گرمی بازار انتخابات، موسوی و کروبی را وارد این تئاتر همگانی کرده بود؟ آیا حاکمیت به چنین حضوری نیازمند بوده و در انتخابات پیشرو، از خیر آن گذشته؟

۱۱/۳۰/۱۳۹۰

این ویدیوی رضا علیجانی پیرامون اتحاد و همکاری نیروهای مخالف، برای کنگره و بحث آلترناتیو سازی رو حتما ببینید واقعا عین یک کلاس درسه! اگرچه به تحقق چنین ایده هایی خصوصا در کوتاه مدت اعتقادی ندارم ولی از بسیار نکات مطرح شده، در این سخنرانی لذت بردم و بعد از مدتها صحبتهای معقول و درست و حسابی شنیدم

۱۱/۲۶/۱۳۹۰

گفتگویی خودمانی پیرامون امروز 25 بهمن

من امروز با چند نفر از دوستانم که به راهپیمایی رفته بودند صحبت کردم، قریب به اتفاق می گفتند تعداد راهپیمایی کنندگان زیاد و غیر قابل انتظار بود اما مجال بهم پیوستن نبود! تجربه ای که من و بسیاری دیگر آنرا بارها پشت سر گذاشته ایم و با اینکه در یک تجمع زیاد بودیم ولی نادیده گرفته شدیم چون نتوانستیم بهم بپیوندیم! در این مورد چند نکته به نظرم می رسه : اول، متاسفانه ما تا در تظاهراتها گاز اشک آور زده نشه و تا درگیری نشه، تا کسی، کسی رو دنبال نکنه، عادت نداریم بگیم مردم حضور داشتند یا زیاد بودند یا موفق شدند. مردم امروز بودند، حضورشون هم قابل توجه بوده، اما این اتفاقات مورد علاقه ما ( گاز اشک آور و . .. ) نیافتاده یا هنوز فیلم یا سندی بیرون نیامده، ولی این دلیل شکست خوردن اینطور مبارزات نیست! دوم، با این همه نیروهای سرکوبگر بسیج، نیروی انتظامی و این جو اختناق و خفقان کسانیکه حداقل حضور هزاران نفر رو نادیده می گیرند، به نظر من ظلم و بی انصافی می کنند به کسانی که در بدترین شرایط ( نا امیدی، از همه مهمتر آیه یاس خونی و غر غر کردن امثال ماها، که مدام تزریق می کنیم نمی شه، فایده نداره و ... ) اومدند و خودشون رو برای هر هزینه ای آماده کردند. والا اگه دوتا از ماها در جنبش مردم سوریه بودیم و اینجوری تزریق ناامیدی می کردیم، الان صد بار اعتراضات مردم سوریه شکست خورده بود. مطمئنم خیلی از مردم ، علیرغم اینکه می دونستند نمی تونند با این تجمع به آزادی و دموکراسی برسند ( بر خلاف انتظار برخی از ما!!!!!!)، ولی باز اومدند تا وظیفه شهروندی خودشون رو ادا کنند. بد نیست یه خورده ما از این مردم، یاد بگیریم و اینطوری نباشه که تا یک حرکتی پیروزیش تضمین شده نباشه و صدرصد موفقیتش به چشم نیاد، ازش حمایت نکنیم !! مبادا که فردا از اعتبار سیاسیمون کم بشه!! سوم، فرض کنیم هیچ کسی نیومده و پیش بینی دوستانیکه می گفتند هیچ خبری نمی شه و ایراد می گرفتند که چنین و چنان، درست از آب در اومده! به نظر شما وقتش نیست رو کنید که برنامه اتون بعد از این پیش بینی تاریخی، چیه؟ اینکه بالا سر هر حرکت و تلاشی بایستیم و فقط نقاط ضعفش رو بگیم و تیکه بندازیم و. . . که کاری از پیش نمی ره یادمون نره ما صد ساله برای آزادی و دموکراسی تلاش می کنیم و هنوز هم به اون نرسیدیم، در این صد سال هم، پیش بینی همه کسانیکه در هر مقطعی می گفتند نمی شه و فایده نداره همیشه درست از آب در اومده!!! به نظرتون بهتر نیست جزو این دست پیشگوها نباشیم چهارم، من خودم مثل شما پیشتاز انتقاد به اصلاح طلبها، شورای راه سبز امید و . .. ( نداشتن برنامه منسجم و فلج کننده، رفتارهای باندی، عدام موضع گیری مناسب به دهه اول انقلاب و خمینی و . . .) هستم! البته دهها بار همین نقد ها و انتقادها، بر انتقاد کنندگان، بر خود ما و بر همه اپوزوسیون وارد است. دوستانیکه به انتقاد و تخریب اصلاح طلبها مشغولند، برنامه شون چیه؟ چی کار می خوان کنند؟ واقعیت اینکه اپوزوسیون جز شهرام همایون تا بحال در داخل ایران هیچ چالش عمده و قابل توجهی علیه جمهوری اسلامی انجام نداده. به نظر شما به غیر از این سی و چند سال باید باز هم منتظر بود تا شاید نیروهایی غیر از اصلاح طلبها ( یعنی اپوزوسیون) بتونند بسیج بشوند و کاری کنند؟ به نظر شما باید ایستاد تا یک کنگره ملی شکل بگیره، و یک کار بی نقص و ایده الی بوجود بیاید که قابلیت پرستش داشته باشه، بعد حرکت کرد و همه بریم پشتش!! به نظر من هیچ گاه نه رهبری ایده ال پیدا خواهد شد نه گروه و سازمانی دلخواه، البته همین بهتر که هیچ وقت پیدا نشه که امکان خمینی سازی مجدد پیش بیاد. اگرچه حامیان این تجمع صرفا از طرفداران اصلاح طلب نبودند و جای بحث زیادی در این مورد هست!! در آخر اینکه فراموش نکنیم چه بخواهیم و چه نخواهیم اصلاح طلبها امروز عمده ترین نیرویی هستند که علیرغم همه نقدها، توانایی ایستادگی در برابر جمهوری اسلامی رو دارند! چرا این توان و پتانسیل رو باید از خودمون سلب کنیم!!!! کاوه شیرزاد

۱۱/۲۰/۱۳۹۰

فیلم -مستند " انتخابات، فرصتی علیه دیکتاتوری "

چگونه می توان انتخابات را به فرصتی علیه دیکتاتوری تبدیل کرد یا آنها را وادار به عقب نشینی یا ترک قدرت کرد. این موضوعی است که در این فیلم - مستند آموزشی به آن پرداخته می شود. در این مستند تجربیات کشورهای موفقی که توانسته اند در برهه انتخابات، دیکتاتورها را وادار به تسلیم کنند، مورد بررسی قرار گرفته و به کنشها و فعالیتهای مدنی ای که می تواند به پیروزی تحول خواهان یاری رساند، پرداخته می شود. این فیلم مستند را ببینید